Jannis & Martine

The day before yesterday we have arrived back in Argentina after a very nice bus ride through the Chilean-Argentinean Lake District, seeing lots of mountains surrounded by lakes and beautifull forests.

We are staying in Bariloche, which is, for people we do not know this place, is the place where our ´Dutch´-Argentinian princess Maxima is going for ski-trip every year. We are not going to ski here, since it is summer here, but Bariloche is still surrounded by very, very beautifull lakes, mountains and some glaciers, so we will do some other stuff here. We are going on a horse ride in the mountains today, for starters and we will probably hike a couple of days in the national park here.

This is it for now, but no worries…

It is that beautifull here (and not as expensive as we had expected) that we are going to stay longer here than we had planned, so we will tell you more about Bariloche in the next post. We will also add some more pictures to our Flickr-site this week.

I only will notice that we have added links to some very nice blogposts from other people we have met the last month. Check them out on the Page (see the upper right corner of this website) with the title Sites from people we know.

Jannis.

After having stayed 10 days on Chileo island, we have moved out of Patagonia and moved on up north.

First we stayed one night in the touristy town of Puerto Varas and then moved on to Valdivia, a university city located near the Pacific coast.

When we travelled from Chiloe island to Puerto Varas everything suddenly changed from a very scenic isolated, hilly countryside dotted with wooden churches and little farms, with colourfull people and their traditions, to another very nice hilly forest and wheat covered area, which just looks like…

…Germany.

This is all not so strange since this is the area where lots of Germans emigrated to a century ago, to farm in this area.

You still notice that there has been a big German influence here as the local speciality here are küchen (very good cakes), one of the famous beers here (and by far the best) is the German-sounding Künstmann beer and the area is dotted with German-looking houses.

We saw some German influences in Puerto Varas where we had some very delicious küchen, but this was nothing compared to the area around Valdivia, as this city was the center of German immigration.

What they really have inherited from the Germans here, is the way they party.

Yesterday they had ¨The Night Of Valdivia¨ here, which is the main thing of the year visited by more than 100.000 people, with decorated boats floating down the river finished off by some pretty amazing fireworks. A lot of times it was pretty hard for us though, to discover that there was actually a party going on, as everyone was just standing with their hands in their pockets watching really good drum-bands playing ritmic Samba-music and quietly sitting on the ground watching the marvellous fireworks. Very down to earth…

We had more experience with this German-like party attitude here some days ago, when we stayed in the very nice village of Niebla, which is located in the beautifull hills nearby Valdivia with beaches on the Pacific coast. Because of this Niebla is full of Chilean tourists, and to entertain them they organise something of a bierfest-thing there every night. Just image that you are travelling in the middle of Spanish-speaking Chili and you enter a big tent where you see rows and rows of people drinking lots of beer and doing some folk-dancing on a band playing Schlagermusik-sounding music, with Spanish lyrics sung by Heidi-dressed singers…

…really strange.

The good thing is that it is not all like Germany here, though.

One of the things they certainly have not inherited from the Germans, is some feel for efficiency (a Danish guy who is working here confirmed this yesterday). The total lack for caring about doing something a bit efficient is a Chilean heritage where the Spanish have more rights to lay claim on…

But apart from all this, Valdivia is this a very good place to spend some time…

…we did, for more than a week.

Till next time when we have arrived in Bariloche.

Jannis.

Afgelopen anderhalve week zijn we in Chiloé geweest. Chiloé ligt net onder de havenstad Puerto Montt, waar we met de Navimag-boot vanuit zuidelijk Patagonië zijn aangekomen.

Chiloé bestaat eigenlijk uit een groot eiland met meer dan 40 kleine eilandjes eromheen, en valt ook nog net onder het gebied Patagonië. Het is een rustig eilandje met relatief weinig toeristen, alleen de Chilenen zelf lijken het eiland te hebben ontdekt. 

Juist omdat het een eilandengebied is, heeft het een hele eigen identiteit. Jannis vergelijkt het wel met Zeeland, dat natuurlijk ook uit eilanden bestaat. Hij denkt dat het lijkt op hoe Zeeland er tot de jaren ´50 uitzag, met allemaal hele mooie visserdorpjes aan de kust, kleine eilandjes met pondjes ernaartoe en overal kleine boerderijtjes met allemaal paar koeien, een hond, een lapje aardappelen (de aardappel komt hier vandaan – ze hebben hier meer dan 150 soorten) en wat groenten. Het eiland staat vooral bekend om zijn tradities (er zijn veel legendes waarin een groot gedeelte van de bevolking nog heilig in gelooft) en de houten kerkjes.

Er staan over het hele eiland honderden kleine kerkjes, helemaal gemaakt uit hout (sommigen zelfs met houten spijkers)omdat ze niks anders voorhanden hadden dan hout. Sommige kerken vallen onder het UNESCO erfgoed. In Castro, de hoofdstad van het eiland staat zelfs een kathedraal, helemaal gemaakt van hout. In Italië is er destijds een ontwerp gemaakt, maar bedoeld voor marmer en steen, en deze is helemaal ´vertaald´naar een houten exemplaar. Ik ben zelf nooit eerder in zo´n gezellige kerk geweest.

Om niet alleen de kathedraal maar ook andere kerkjes te kunnen zien, hebben we een paar dagen een auto gehuurd om over het eiland te kunnen touren. Vanuit Ancud in het noorden van het eiland, zijn we naar beneden gezakt, waar we uiteindelijk in de hoofdstad Castro zijn geëindigd. Onderweg hebben niet alleen verschillende kerkjes bezichtigd, maar ook langs heel veel fantastische kustlijn gereden, naar een vuurtoren geweest, verschillende forten gezien en een paar hele leuke visserdorpjes bezocht.

In een zo´n visserdorpje hebben we overnacht. Een heerlijk bed en ´s morgens een heerlijk ontbijt met zelfgebakken brood, eigen gemaakte bramenjam en ´küchen´ (tradiotioneel vruchtengebak, overgehouden uit de tijd van de Duitse kolonisten) en meer traditionele gerechten. En een schitterend uitzicht over de zee!

Vanuit Castro zijn we een dagje met de auto naar een kleiner eilandje geweest. Wederom een mooie trip. Aan het einde van de dag wilde we het pondje weer terug nemen, maar toen we bij de pond aankwamen, lag er een grote boot die met eb per ongeluk was drooggevallen op het strandje waar de pond normaal aanlegt. Er omheen lagen ook nog grote hopen grind, die er vanwege werkzaamheden lagen, dus er was geen enkele mogelijkheid om pond op te rijden. Een andere pond die met meer bezoekers van de overkant aankwam, kon ook niet goed aanleggen. En wij konden niet meer van het eiland af……..
Uiteindelijk hebben enkele mannen van de werkzaamheden, die bezig waren met het aanleggen van een grote, nieuwe aanlegstijger (wij snappen nu wel waarom  😉 ) even provisorisch een nieuwe ´aanlegstijger´ van zand aangelegd. Onze helden van de dag!

Door de mooie omgeving en de relaxte sfeer, zijn we veel langer in Chiloé geweest dan we aanvankelijk van plan waren. Maar alhoewel we geen echte planning hebben, krijgen we nu steeds meer het gevoel dat als we het tot Ecuador willen redden, we nu toch echt Patagonië moeten gaan verlaten en noordelijker moeten gaan. Vandaar dat we vanmiddag toch maar weer een busticket hebben gehaald om morgen dan eindelijk weer te vertrekken.

Weer een nieuwe bestemming: het Chileense en Argentijnse merengebied!!

Liefs Martine.

P.S. Kijk ook nog even naar onze Flickr-webpage voor de nieuwe foto´s van Torres del Paine.

Hi everyone, 

It has been a while, but since we have free internet in the (splendid) hostel over here, we are still busy finalizing the publication of our pictures on our Flickr-webpage from our trips of the past month in Patagonia:

Our journey from Punta Arenas, to Ushuaia, El Calafate, El Chalten, Puerto Natales and to Torres del Paine, untill we temporary moved out Patagonia a week ago when we arrived in Puerto Montt by the Navimag ferry.

Because of this (and since we are pretty busy here in Chiloe travelling by car, watching a sudden display of fireworks tonight and almost being left behind by the ferry on one of the islands here earlier this evening) it will at least be a couple of days before we have enough time to again write a proper piece here. We advice you to visit our Flickr-webpage instead and check out our pictures there, and the stories that go with them.

Enjoy!

Jannis en Martine.    

Hi everyone,

After leaving Patagonia with the 4-day trip by the Navimag ferry, we have stayed for two days in Puerto Montt, a very ugly port/salmon-production city. Apart from having a lovely hospedaje over there, this city only had one advantage for us: it has very good internet facilities.

This why we have used our time in Puerto Montt to sort out, edit & upload all of the pictures (a lot) we have taken in Patagonia last month.

Yesterday we have gone back to Patagonia again (yes, we really like this area), but now to the Chilean Chileo island, which is only a 3-hour bus-ferry ride from Puerto Montt city center. So now we have changed our world again, from being very ugly to fairytail-like surroundings.

We plan to be staying here for some time, so we now have plenty of time to use the internet. That is why we are going to publish a new set of Patagonia pictures each day on our Flickr-webpage, so check it out for lots of new pictures during the coming days. The first set we just have published are pictures from our visit to Punta Arenas and arround, during the first few days after we had arrived at Tierra del Fuego (Fireland/Vuurland) island.

I also have added some new blogsites to the Page (see the upper right corner of this website) with the title Sites from people we know, with blogsites from other travellers we have met during the last two months. So, check out these blogsites too.

Jannis.

Nou daar zijn we dan…

…weer in de bewoonde wereld!

Vorige week hebben we 6 dagen getrokken door Torres del Paine, een groot natuurpark in Chileens Patagonië.

Jannis en ik waren goed voorbereid.

Zo kwamen we er een week eerder na een dag regen bij de Perito Moreno Glacier al achter dat onze gortex-jassen uit Nederland het goed doen, maar dat ook een goede waterdichte broek hier toch wel erg handig is. Voordat we naar Torres del Paine vertrokken, hadden we dus eerst goede broeken gekocht.

Omdat Torres de Paine de grootste touristentrekpleister in Chilli is, hebben we vanuit Australie, via een tip van Let & Gijs, netjes alles op tijd geregeld. De refugios (berghutten) waren dus gereserveerd, zodat we niet in de kou hoefden te kamperen (achteraf gezien hebben we uitstekend weer gehad….. 😉 ). En als laatste hadden we uitgezocht welke bagage we mee zouden nemen op deze tocht. We besloten met zijn tweëen maar 1 tas mee te nemen, dan konden we het dragen van die ene tas mooi afwissellen. Mijn tas is het kleinst, dus dat was een goede tas om mee te nemen…

…dachten we. Jannis´ tas bleef met de overige spullen achter in ons hostel in Puerto Natales. Toen we net op weg waren, bleek mijn tas Jannis helemaal niet te passen, veeeeel te klein. De schouderstips stonden op zijn grootst, en nog zaten ze bij Jannis zowat op zijn rug. Ik heb daarom driekwart van de tijd onze tas gedragen, dus erg goed voor mijn zelfvertrouwen!! Ik moet we zeggen dat Jannis het wel precies op de moeilijkste momenten (en dat niet eens altijd bewust) gedragen heeft. En dan met een te kleine rugzak….

We hebben in die 6 dagen meer dan 80 km door de bergen gelopen. Heel pittig, maar het was heel mooi en hoe verder we van ons startpunt waren, hoe rustiger het werd.

De eerste dag was naar ons refugio aan de voet van een gletsjer. Daar zouden we op de tweede dag eigenlijk gaan ice-hiken (op de gletsjer lopen), maar dat is helaas niet doorgegegaan, dus hadden we de tweede dag al gelijk een relax-dagje. Dat hadden we nodig want de derde dag hebben we 10 uur gelopen (exclusief pauzes). Op de weg naar de volgende refugio was, precies in het midden, een hele mooie wandeling door een vallei die we niet wilde missen. Maar om die lange klim onderweg in te passen, bleek wel behoorlijk zwaar. Jannis heeft wat peptalks moeten geven (vooral nadat we een stuk verdwaald waren), maar uiteindelijk was het niet voor niks; hele mooie watervallen en een uitzicht op een schitterende bergketen.

Het hoogtepunt was de laatste dag. We zijn ´s nachts om 3 uur opgestaan om vanuit onze refugio naar hét uitzichtpunt van de Torres del Paine te lopen, zodat we de zonopgang op de Torres zelf (drie hoge bergpieken) zouden kunnen zien reflecteren. We gingen met een groep, waarvan enkele het personeel van een refugio verderop. Zij waren ervaren wandelaars, wat een veilig gevoel gaf, maar de keerzijde was dat zij als een speer de berg op klommen. We liepen niet naar boven, maar we vlogen. Dit terwijl dit van het hele traject juist de pittigste wandeling was. En helaas was er geen mooie zonsopgang, maar wolken……….

Achteraf toch goed dat we gegaan zijn, want terwijl wij weer terug in het refugio aan het ontbijten waren, begon het behoorlijk te regenen. Voor ons was het net tijd om het park te verlaten, zodat we terug konden kijken op 6 uitzondelijk mooie zonnige dagen.

Wat weer betreft hebben we echt geluk gehad. Maar goed ook, want Jannis is op de eerste dag zijn jas kwijt geraakt. Met behulp van medewandelaars is de jas weer gevonden, en heeft Jannis uiteindelijk zijn jas weer terug! Tijdens de zoektocht naar Jannis´ jas hoorden we een verhaal over iemand die zijn camera kwijt was geraakt. Ook de camera is weer teruggevonden, waarbij de vinder zelfs onderweg foto´s voor de eigenaar van het toestel heeft gemaakt, omdat de vinder het zonde vond van de mooie gemiste foto´s. Dat vind ik wel het toppunt van attent zijn!

Maar daarnaast waren we sowieso blij met het mooie weer omdat we vooraf vooral verhalen van reizigers hadden gehoord over ´net een glimp kunnen opvangen van de Torres in de wolken´, en een meisje die een week voor ons was geweest vertelde dat ze niet verder konden, omdat ze een rivier niet over konden steken. Het had er behoorlijk gestormd. Wij hadden dus wel mooi zonnig weer én daarbij ook mooie volle watervallen en stroompjes. Wel moesten we daardoor, tot mijn grote angst, regelmatig een voorheen klein stroompje, maar nu voor mijn gevoel een kolkende rivier oversteken. Ook hier waren er weer wat peptalks van Jannis nodig.

De laatste peptalk die Jannis heeft moeten geven, was in een van de refugios waar er een paar grote (!) spinnen zaten. Dat ik ze groot vond, zegt natuurlijk niks, maar Jannis vond ze dit keer ook groot, dat geeft al wat meer aan. De toiletten zijn hier vaak óf zonder wc-papier óf zonder slot (ik geloof dat de toiletregels hier zijn; deur dicht = bezet) óf zonder zeep, maar in dit geval ´s nachts zonder licht. Geen licht in de wc was zeker niet prettig nadat er de dag ervoor een grote spin tussen het wc-papier tevoorschijn kwam……..

Kortom, ik ben achteraf wel trots op onszelf.

Nadat we terug waren uit de Torres del Paine zijn we direct met een 4-daagse boottrip op de Navimag (een vrachtschip met ook wat plaatsen voor touristen) verder gegaan naar het noorden, waar je behalve eten en lekker genieten van de omgeving, niks kan doen. Het gehalte 60+ was dan ook wat aan de hoge kant, maar voor ons na een weekje trekken een hele goede balans 😉

Liefs Martine.