Maria and Helge’s great escape

Het is alweer 2 weken geleden dat we in Vientiane (Laos) op de bus naar Khorat Thailand) stapten en er is heel wat gebeurd in de tussentijd. Laat ik bij het begin beginnen.

We zouden een nacht in Khorat blijven waar we Immo (Helge’s broer), zijn vrouw Samaporn (alias Fai) en Tony (een Amerikaanse vriend van Immo) zouden treffen. Alles verliep volgens plan en we brachten een gezellige eerste avond met elkaar door. Fai is een hele lieve en aardige meid en we konden het meteen goed met elkaar vinden.

De volgende dag ging de reis met een minibusje naar het dorpje waar de bruiloft zou plaatsvinden. Wat een belevenis!! Al snel na aankomst werden we op een rondgang door het dorp gestuurd om Immo aan alle familieleden voor te stellen. Het dorp heeft slechts 204 inwoners en de meeste daarvan zijn op de een of andere manier met Fai verwant. De omgeving is heel arm en de mensen leven hoofdzakelijk van rijstbouw. De meeste huisjes zijn van hout en staan op palen. Als er niet gewerkt wordt zitten de mensen onder het huis waar het koeler is. Daar wordt ook gekookt, gehandwerkt, gedronken en als de waterbuffalo’s van het land komen wordt de ruimte als stal gebruikt. 

Laat in de middag kwamen de monniken en zaten we allemaal op de vloer op matten in een van de huizen en hebben toegekeken en geluisterd hoe er gebeden en gezongen werd. Dat hoorde allemaal bij de huwelijksvoorbereidingen want de eigenlijke bruiloft zou pas de volgende dag worden gevierd. ‘s Avonds werd de door Immo ingeslagen whisky voorraad aangebroken en hebben de mannen gezopen tot ze ergens in koma zijn gevallen. Nee, de Europeanen en Amerikanen hebben daar niet aan meegedaan (zelfs Helge niet!) en we zijn tamelijk vroeg naar bed gegaan in een huisje wat een tante van Fai ons ter beschikking had gesteld. Helaas kon er van slapen geen sprake zijn want er stonden een stuk of 6 enorme luidsprekers vlak naast het huis en tot in de kleine uurtjs hebben we van keiharde Thaise disco muziek kunnen genieten!

De volgende ochtend werden we om 5 uur uit bed gegooid om ons klaar te maken voor de bruiloft want om half 7 zouden de monniken weer op de stoep staan. Fai lag ergens op de grond en werd door een schoonheidsspecialiste/kapster uit een naburig dorp behandeld. Helge en ik viste onze ‘feestkleding’ uit onze rugzakken en probeerde er met een plens water in het gezicht en een kam door de haren het beste van te maken. Uiteindelijk was iedereen opgedost. Immo droeg een wit zijden kostuum wat hem erg goed stond en Fai zag er beeldschoon uit  in haar blauw/gouden japon.

Op naar de monniken, die zaten alweer op de vloer en wachtten op het bruidspaar. Er werd opnieuw gebeden en gezongen en offers gebracht. Helge kreeg na 5 minuten verschrikkelijke kramp in z’n benen en rug en kroop daarom een groot gedeelte van de tijd op handen en knieen door de ruimte (men mag namelijk niet gaan staan en boven de monniken uitsteken). Immo hield het duidelijk langer vol maar ook hij moest halverwege de ceremonie onder luid gelach van de aanwezende dorpsbewoners zijn benen strekken. Na anderhalf uur waren echter alle die het niet gewend waren urenlang met gekruiste benen te zitten dolblij weer op te kunnen staan.

Na het ontbijt volgde iedereen (afgezien van alle zuiplappen) Immo en Fai in een parade door het dorp. Immo werd meermaals aangehouden en dan moest hij een symbolisch bedrag betalen voordat hij doorgelaten werd. Uiteindelijk kwamen we weer aan bij het huis waar we ook ‘s morgens al waren geweest, deze keer voor de traditionele dorpsceremonie zonder monniken. Het dorpshoofd sprak langere tijd, ringen en andere sieraden werden uitgewisseld, wierook gebrand, offergaven aangeboden enz. Het geheel duurde 2 uur, jawel, natuurlijk weer in lotushouding op de vloer!! Vervolgens moest Immo de ouders van Fai een bepaalde som in goud en geld betalen. Er werd ijverig geteld en nogmaals nageteld om er zeker van te zijn dat alles klopte en toen iedereen tevreden was volgden er nog enkele traditionele gebruiken. Iedereen mocht water over de handen van Immo en Fai gieten en touwtjes om hun polsen knopen.

In de tussentijd werden rondom het huis tenten, tafels en stoelen opgebouwd. Alvorens we echter mochten gaan zitten moest Immo eerst zijn schoenen terugkopen. Het is traditie dat die gedurende de ceremonie worden ‘gestolen’ (je moet namelijk altijd je schoenen buiten laten staan voordat je een huis binnenloopt). Na veel heen en weer kreeg hij eindelijk z’n schoenen terug en kon iedereen zich voor de lunch aan een tafel zetten.  Er verscheen van alles en nog wat op de tafels: traditionele Thaise vis-, varkensvlees- en kipgerechten, rijst, bier, whisky enz. Terwijl we aten werd er ook een toneel opgebouwd en plotseling begon er een show met 7 dansende meisjes die na ieder nummer een ander kostuum aanhadden en 4 kareoke zangers en zangeressen. Dat was het teken voor velen om op te springen en de dansvloer onveilig te maken. Het duurde niet lang of ook wij werden op de aarden dansvloer gesleept en mochten onze danskunsten laten zien. In de bloedhitte heb ik meerdere uren gedanst want iedere keer als ik ging zitten kwam er weer een dorpsbewoner om me terug te halen. Helge en Immo ging het net zo totdat we op een gegeven moment met z’n vijven het toneel opgeroepen werden om iets over onszelf te vertellen. Immo sprak Thai en Fai vertaalde de minispeeches van Tony, Helge en mij.  De dorpsbewoners vonden het allemaal heel erg leuk en onder luid applaus konden we het toneel weer verlaten.  

Om ongeveer 4 uur ‘s middags liep en feest ten einde en binnen 2 uur was alles opgeruimd en zag het dorp er weer uit alsof er niets gebeurd was. ‘s Avonds werden we weer teruggebracht naar ons hotel in Khorat waar we bekaf in bed vielen. What a party it had been!!!!

Ondertussen zijn Helge en ik alweer sinds ruim een week in Chiang Mai in Noord-Thailand. Afgelopen weekend heb ik hier een kursus ‘facial & body treatments’ gedaan en het komende weekend doe ik nog een kursus ‘stone massage’. Helge heeft al enkele golfbanen gevonden en speelt af en toe een dag golf. Tussendoor bezichtigen we dingen in Chiang Mai of in de omgeving (een paar dagen geleden zijn we bijvoorbeeld naar Myanmar gereden). Waarschijnlijk vertrekt Helge de volgende week naar Bangkok om vervolgens samen met Immo een week in Zuid-Thailand door te brengen. Ik denk dat ik dan in Chiang Mai blijf en wellicht nog een andere leuke kursus doe. Nog maar 2 1/2 week en dan zijn we in Nederland.

   

Tags: Travel

This entry was posted on Friday, July 25th, 2008 at 8:02 am and is filed under Travel. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.