De derde en vierde week in Vietnam
Afgezien van een lekke band verliep de 4 uur durende busreis van Hoi An naar Hue zonder noemenswaardige problemen. Hoewel we het trajekt overdag reden kwamen we toch in een ‘sleeperbus’ terecht. Hier passen ongeveer 25 personen in die allemaal kunnen liggen. Drie personen naast elkaar met een gangpad ertussen en twee boven elkaar. Ik lag net onder een rooster waar de air-conditioning achter zat en iedere keer als de buschauffeur de bocht iets te snel nam kwam er een plens water naar beneden. Een soort gratis ingebouwde douche!
Hue is de hoofdstad van de vroegere Nguyen keizers (1802-1945) en het barst er dan ook van de tempels en paleizen of overblijfselen daarvan. De stad ligt aan de Perfume River (juist ja!!) en wordt gedomineerd door de ‘Citadel’ waar een groot gedeelte van de bevolking leeft. De keizerlijke residentie en de belangrijkste staatsgebouwen zijn te vinden in de ‘Imperial Enclosure’, een soort ommuurde stad binnen de ommuurde stad! En dat wilden we natuurlijk bezichtigen. Het was interessant daar een halve dag rond te lopen, maar verder waren we niet zo onder de indruk van Hue. Misschien hadden we gewoon last van reismoeheid!
Helge is nog een dag in de bus gestapt om de DMZ (demilitarised zone), het vroegere grensgebied tussen Noord- en Zuid-Vietnam, te bekijken. We waren gewaarschuwd dat er op zich helemaal niet zoveel te zien zou zijn en dat je ongeveer 12 uur in de bus zou doorbrengen. Dat zag ik nou helemaal niet zitten en ik heb dan ook een vrije dag ingelast! Na 2 volle dagen in Hue stapten we op de trein naar Hanoi. Het leek ons leuk de dagtrein te nemen zodat we iets van de omgeving konden zien. De reis duurde 13 uur maar het was goed uit te houden.
Hanoi beviel ons meteen beter dan Saigon. We vonden de mensen vriendelijker en minder agressief. Ook leek het er net een beetje minder druk te zijn dan in Saigon. Bovendien ziet de stad er gezelliger uit met meertjes, bomen, brede straten en mooie oude villas. In Hanoi draait alles om Ho Chi Minh. ‘Uncle Ho’ is de belangrijkste figuur in het leven van vele vietnamezen en honderden bezoeken dan ook dagelijks het Ho Chi Minh mausoleum complex waar hij ligt opgebaard. Ho wordt zozeer vereerd omdat hij het Vietnamese volk van het kolonialisme heeft bevrijd, en natuurlijk ook voor zijn communistische ideologie. Het complex bevat niet alleen het mausoleum maar ook Ho’s eenvoudige huisje en het Ho Chi Minh museum. Het was zeker de moeite waard hier enkele uren te verbrengen.
We zijn tijdens ons verblijf in Hanoi veel door de stad gewandeld en konden helaas niet langs de ‘Old Quarter’ lopen zonder schoenen te kopen. De ‘Old Quarter’ is het hart van Hanoi met allemaal nauw straatjes barstensvol met winkeltjes. Iedere straat heeft zich gespecialiseerd in bepaalde waren en toen we in de schoenen straat terecht kwamen was er geen ontkomen meer aan. De rugzak is dus toch weer duidelijk zwaarder dan we wilden!!!
Na 2 dagen Hanoi ging de reis verder naar Halong Bay. Een bezoek aan Halong Bay is beslist een van de hoogtepunten van iedere reis naar Vietnam. De baai bestaat uit meer dan 3000 vreemd gevormde eilandjes die uit het groene water van de Gulf of Tonkin verrijzen. Halong betekent: “waar de draak in de zee afdaalt”. De vietnamese legende vertelt over een draak die vanuit de bergen naar de kust wordt verjaagd. Tijdens zijn vlucht slaat hij met zijn zwaaiende staart valleien en afgronden in het landschap. Als hij uiteindelijk in het water plonst vult dit gebied zich met water en blijven alleen de bergtoppen nog zichtbaar.
In Halong Bay waren we 2 dagen met een ‘junk’ onderweg. Eigenlijk was er ruimte voor 16 toeristen aan boord, maar we waren slechts met z’n zessen plus 8 bemanningsleden! We werden dus goed verzorgd! Onze medepassagiers waren een zweeds echtpaar met hun 2 kinderen waar we goed mee konden opschieten. De dagen bestonden uit rondvaren tussen de eilandjes, grotten bezoeken, zwemmen, kayakken en ontzettend lekker eten. Life is a bitch!!! We hebben een nacht op de boot geslapen, geankerd in een van de baaien, en een nacht in een hotelletje op een van de eilanden.
Eenmaal terug in Hanoi stapten we op de nachttrein naar Sapa, een stadje in de bergen van Noordwest-Vietnam aan de chinese grens. Op 1650 meter hoogte was de temperatuur duidelijk lager dan in Hanoi en voor het eerst sinds 6 weken sliepen we in een kamer zonder a/c en fan. Het landschap rond Sapa is spectaculair met bergen van boven tot onder bedekt met rijstvelden en diepe valleien met dorpjes waar verschillende bergvolkeren wonen. Deze ‘hill-tribe people’ komen overdag naar Sapa waar ze hun waren verkopen. Ze zien er prachtig uit in hun traditionele klederdracht.
We besloten met een ander stel een ‘home-stay’ te doen in een van de vele dorpjes in de omgeving. Onze gids was een hele leuke meid van de H’mong minderheidsgroepering. Ze sprak goed engels en kon ons heel veel vertellen over de plaatselijke gewoonten en gebruiken. Eenmaal onderweg breidde ons groepje zich al snel uit tot minstens 12 personen omdat de lokale vrouwen alle westers uitziende figuren volgen in de hoop nog iets te verdienen. Na meerdere uren lopen kwamen we uiteindelijk in het dorp aan waar we zouden overnachten. Het halve dorp kwam kijken wie we waren en iedereen had veel plezier in het proberen te begrijpen wat de ander zei.
Het huis waar we bleven was een traditioneel houten en bamboe huisje, met een eenvoudig washok en een wc midden in het rijstveld. We kwamen niets tekort. Er werd een geweldig avondmaal voorbereid op de vloer van de keuken (alles gebeurd hier op de grond) en nadat iedereen genoeg gegeten had kwam de rijstwijn uit de kast. Het werd nog gezelliger (voor zover dat mogelijk was) maar uiteindelijk vond iedereen toch zijn matras en mosquito-net en genoten we allemaal een goede nachtrust. De volgende dag begon het kort na ons vertrek vreselijk te regenen. Binnen de kortste keren veranderde de paadjes in de rijstvelden en het bamboebos zich in modderige glijbanen en de een na de ander ging onderuit. We zagen er allemaal enigszins wild uit toen we enkele uren later bij de verharde weg aankwamen waar de xe oms (motor taxis) op ons wachtten. Achterop de motor terug naar Sapa liep voor de meeste van ons goed af, maar eentje slipte op het natte wegdek en de passagier zag er daarna wat bebloed uit.
We komen langzamerhand aan het eind van onze 4 weken in Vietnam en na nog een laatste dag in Hanoi vliegen we overmorgen naar Luang Prabang in Laos.
Tags: Travel
mahepoint2
