Jannis & Martine

We (luckely) got some requests to write a bit in Dutch aswell, so for a change I’ll write a little bit in Dutch which is a lot easier for me. But note that the last part is continued in English. Click on the links to watch the pictures.

Tokyo is in eerste instantie, naast natuurlijk het totaal ander alfabet, een grote metropool, net als alle andere grote steden.

Maar al snel werd duidelijk dat Tokyo toch wel verschilt van wat we gewend zijn. In Tokyo is het, ondanks dat het heel erg druk en vol is (volgens mij heeft Tokyo ongeveer 20 miljoen inwoners), goed georganiseerd en komt daarom niet hectisch over.  De mensen zijn erg beleefd en vriendelijk. Ze willen je altijd helpen, alleen gaat dat heel moeilijk omdat ze heel slecht Engels spreken.

Iets wat je volgens mij in weinig andere grote steden zal zien is dat de fietsen niet altijd op slot staan, de auto’s met draaiende motor maar zonder bestuurder langs de weg staan. Blijkbaar is de criminaliteit hier nog niet uitgevonden.

Wat me wel meteen was opgevallen (wat ik al had geschreven) was natuurlijk het andere alfabet. Dat heeft ons wel wat zweetdruppeltjes gekost. We hebben er een uur over gedaan om een kaartje voor de metro te kunnen halen. Kijk maar eens naar het metroschema in Japanse tekens (klik op de links om foto’s te openen). Gelukkig hebben ze het voor ons, Westerse toeristen, heel makkelijk met verschillende kleuren aangegeven welke metro-lijn je moet nemen. Helaas voor Jannis, die kleurenblind is, maakte dat het niet altijd makkelijker….

Aan de andere kant hebben de Japanners ook wel moeite met ons alfabet. De taxichaffeur die ons naar ons hostel bracht, kon onze informatie niet lezen. Wij hadden de informatie uitgeprint, dus gewoon met westerse letters, en hij kende alleen het Japanse alfabet. Hij vond het allemaal zelf erg vervelend en heeft zich wel 10 keer verontschuldigd en rekende ook nog eens maar de halve rit.

In het hostel moesten we onze schoenen uitdoen die gestald werden in een vakje met Jannis naam eronder in Japanse letters. In Japan draag je binnen geen schoenen (misschien om de rieten matten te sparen), maar staan er slippertjes voor je klaar.

Hieronder nog een paar impressies ons vertrek en ons bezoek aan Tokyo, waarbij we vooral in het gedeelte zijn geweest van wat er (na de de bomberdamenten in de 2e wereldoorlog en vele aardbevingen) is overgebleven:

Our departure in Schiphol waved goodbye by Jannis’ parents, Lilette, Gijs and Janne.

Flight information in Japanese characters at Tokyo airport which every ten seconds automatically changed into English which we liked better!

Our tea table in our Ryokan style hostel and the beds in the same traditional Japanese style.

Healty and very tasty Japanse lunch eaten with chop sticks by Jannis and Martine, no sushi but even better. 

Candy shop at the old Yakanawa district which also had a famous (and cool) Gate, Temples and Tower, everything lit marvelously.

One of the old style wooden houses left which you could only find in a few old neighbourhoods together with lots of flowers and Japanse trees.

To finish this post I’d like to get back to our previous post, where we introduced some Japanese characters. It was about the fact that most Japanse people don’t speak English so it was pretty difficult to find our way around in Japan. Now we understand why Japanse people seem to prefer travelling abroad in big organized groups!  

Martine.

This entry was posted on Sunday, October 19th, 2008 at 9:51 pm and is filed under Travel. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.