Jelle in the Land of the Head Wobblers

Het werd stilletjes tijd voor een nieuwe update. Ik zit nu Chennai Central te wachten op mijn nachttrein naar Ooty. Een beetje de bergen in, ik hoop dat het klimaat daar een stuk aangenamer zal zijn.

Na de laidback dorpjes in Rajasthan werd het weer tijd voor het echte werk. We hadden afgesproken met Philip in Agra. De trein naar Agra vanuit Bundi was echter een typische Indische boemeltrein, een tochtje van een 300km waar we 12uur over gedaan hebben. Dit ging ook ons eerste tripje in Sleeperclass worden waar Joris nu niet bepaald naar uitkeek. In het station bleek een upgrade naar 2/3AC niet mogelijk vermits alles unreservered 2nd ging zijn… Wat Joris(en ik) al helemaal niet zagen zitten. Uiteindelijk kwam na een vertraging van een uurtje onze trein met ook een sleeperwagon aan in Bundi. Sleeper bleek uiteindelijk best leuk te zijn, bestje treintrip tot nu toe. In Agra vrij snel Phillip gevonden en onmiddelijk de Taj gaan checken. Een beetje een “Been there, done that”-gevoel. Het is wel een prachtige hoop stenen natuurlijk maar een nieuw wereldwonder…

De volgende dag verder naar Varanasi. De meeste “Indische” stad tot nu toe. Aan vervuiling, drukte, koeien, … geen gebrek. Wij waren uiteraard gekomen voor de befaamde ghats, de moesson heeft hier echter op zijn eigen wijze een stokje tussengestoken. Van de trappen was niet veel zichtbaar maar een bezoekje aan de grootste burning ghat en een boottripje over de Ganges bij zonsopgang maakten veel goed. Mijn persoonlijk hoogtepunt was toch wel de magistrale bediening in het rooftop restaurant van ons hotel, fawlty towers meets la huitieme jour. Onze mongo van dienst was nog niet instaat om zijn eigen voeten te vinden als zijn leven er van afhing. “Shanti guesthouse”, een ware aanrader voor uren kijkplezier en Varanasi zelf heeft toch niet zoveel te bieden dus allen daar heen. Om het in de woorden van een geirriteerde Fransman te zeggen: “Wan houwerr ent a aalf! For eun pastaa. Arr(pirates r) u stupide”. Waarop Mongo een beetje uit het zicht achter een paal ging staan. Subliem.

Volgende stop Calcutta waar mijn reisgenootjes de volgende maanden zullen wonen. Smijt 14 miljoen Indiers neer in Brussel, zet de thermostaat 15 graden hoger, verdeel alles zo ongelijk mogelijk en laat zachtjes sudderen voor een jaar of 20. Et voila, Calcutta. Maar vreemd genoeg is dit voor mij voorlopig, na Bangalore natuurlijk, de aangenaamste grote stad in India. Onze laatste avond in stijl doorgebracht in 1 van de betere restaurants en upscale bar in Calcutta. Vlotjes een maandloon van de doorsnee Indier doorgedraaid en bij het buiten komen liggen de mensen op het voetpad te slapen… van een contrast gesproken. De volgende dag de campus van IIMC bezocht en afscheid genomen van de Leuven crew.

Wederom een 2 nachtenterin genomen naar een backpackers/hippie kolonie een 2tal uur ten zuiden van Chennai om een beetje te bekomen van alle drukte. Beetje gezwommen, deftige gegeten, pintje gedronken, boekje gelezen en vooral niets gedaan voor een dag of 2. Op mijn laatste avond liep ik vrolijk mijn hotel uit toen een random kerel vroeg. “Hey! Do you wanna play in a movie.” En vermits ik alles 1 keer wil proberen zag ik dat direct zitten. Na een beetje verder vragen bleek dat het toch geen scam was. De opnames gingen door in de haven van Chennai, auto met chauffeur werd geregeld, we gingen terug zijn tegen 2u, we kregen eten en 700 roepies(een11euro). Leek mij een strak plan. Snel nog een duitser gevonden die ook zin had en “away we went”.

Onze chauffeur was waarschijnlijkste de zotste die ik tot nu toe gehad heb. De helft van de tijd reed hij op het rijvak in de tegengestelde richting om luid toeterend in zijn nieuwe Tata een voorligger in te halen en net op tijd weer op het juiste baanvak te komen. Hij heeft ons wel in record tijd in Chennai weten te krijgen. Aangekomen op de set bleek dit een rij fake gsm/dvd/aftershave stalletjes te zijn de haven van Chennai. Surya aka De Indische Joey meets Van Damme was aanwezig en was blijkbaar echt wel een grote naam, zo verzekerde iedereen ons toch. En de film zelf bleek ook wel een grote productie te zijn waar redelijk wat budget achter zat. H

Surya bleek achteraf nog vrij sympathiek te zijn en was zelfs onder de indruk dat ik ging studeren aan 1 van de IIM’s. Buiten zijn vrouwelijke tegenspeelster, die precies denkt dat hare kak niet stinkt, was de rest van de crew ook redelijk sympathiek. Na een uurtje en half wachten bleek het onze beurt te zijn. We moesten in de achtergrond geld wisselen met Surya en zijn co-star en dan wegwandelen. Absoluut een kolfje naar onze hand, vooral de bundel van ruwweg 40.000 roepies was wel cool maar echt veel vertrouwen hadden ze toch niet want iedere keer nadat ik het geld had vastgehad werd het opnieuw geteld :-). In totaal hadden we 3 shots vanuit verschillende hoeken en na een uurtje zat onze taak er op voor wat waarschijnlijk 5sec beeld materiaal ging zijn.

Degelijk eten gekregen. Uiteindelijke nog tot half 4 op de set rond gehangen, chai gedronken maar ons vooral geergerd om dat we steeds “one more shot, and then you’re up” te horen kregen. Van deze tijd wel gebruik gemaakt om een beetje bij de propper van dienst te babbelen en blijkbaar filmen ze volgende week in de buurt van Bangalore en hebben ze nen hoop westerlingen nodig. Een beetje initiatief tonen kan geen kwaad dacht ik en ik heb dan maar gezegd dat ik dat wel kon regelen als dat nodig was 🙂 Telefoonnummers uitgewisseld en mijn eerste stap voor een carriere in Bollywood is gezet. Uiteindelijk bleek dat ze ons die nacht toch niet meer nodig hadden en na een snelle uitbetaling waren we tegen 5u terug in ons hotel. Geweldige ervaring en niet iets wat ge verwacht als ge s ochtends opstaat. Afwachten of de Vishwa mij terug gaat opbellen… maar in ieder geval over een maand of 9 bij u dichtbijzijnde dvd-boer “Ayan” met Surya in de hoofdrol en ik een bescheiden bijrolletje :-). Kopen die handel!

Nu een beetje eten zoeken, heb nog een klein uurtje tot mijn trein er is en dan een beetje hiken in Ooty. De volgende keer zou ik normaal al terug op de campus moeten zijn.

Tags: Travel

This entry was posted on Monday, September 1st, 2008 at 9:08 am and is filed under Travel. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.