Jelle in the Land of the Head Wobblers

Afgelopen week examens gehad, gecombineerd met wat presentaties en project deadlines. Laten we het er op houden dat gezien de moeite die ik er heb ingestoken, alles nog redelijk vlot gegaan is. Vanaf donderdag dan de luierik uitgehangen en eigenlijk niet veel gedaan. Heb ondertussen wel eindelijk al mijn documenten bijeengekregen om een nieuw paspoort vast te krijgen. Sfeerbeeldje: Een verslag van de politie heeft mij maar liefst 7u gekost, waaronder ik kennis heb kunnen maken met 1 hotel, 2 politie bureaus, 3 notarissen, 4 banken en 12 rickshaws. Een dag om nooit te vergeten.

Op culinair gebied heb ik zaterdag een nieuwe hoogvlieger gehad, Olive Beach. Staat geranked als 2de beste restaurant in Bangalore, en voorlopig mijn nummer 1. Ik moet wel nog naar Italia, de absolute nummer 1, en Grasshopper dus zien wat er nog verandert. Ben ook al 5 tailormade shirts rijker en een flashy jacket, binnenkort wat kostuums laten maken.

Plannen voor de volgende weken zijn een beetje als volgt: nachtbusje naar Kerala om mijn Italian brothers te vervoegen, op zaterdag of zondag doorvliegen naar Goa voor een tripje avec les filles françaises, benieuwd hoe dat gaat aflopen om daarna door te steken naar Mumbai en de volgende zondag terug te vliegen naar Bangalore. Dan heb ik ongeveer het maximum aantal lessen geskipt die ik kan skippen dus zal ik het een beetje kalmer aan moeten doen, maar het belooft in ieder geval leuk te worden.

Een kort updateje maar buiten het typische campus leven valt er niet veel te vertellen, na mijn tripje zal ik wel wat meer te schrijven hebben.

Druk, druk, druk,… Niet echt maar toch wel een beetje. Ik heb geen idee meer wanneer mijn laatste post was en ben de helft al vergeten van wat er ondertussen allemaal gebeurd is maar ik zal wat impressies proberen te geven.

Heb deze week een voorproefje gehad van de Indische manier van werken. Deadline voor indiening van een 20pag. case analyses was dinsdagochtend om 9u. Eerst bijeenkomst was om 9u zondagavond waar het werk een beetje verdeeld werd na een korte brainstorm sessie. De volgende dag tegen 5u gingen we samenkomen om alles een beetje bijeen te steken en een analyse te doen. Na 3uur bleek dat we nog niet meer hadden dan herkauwde case met veel overlap. Uiteindelijk “mocht” ik samen met Nisha de analyse en recommendation doen. Na een korte avondmaal en glimp te hebben opgevangen van de dappere Exchange students die zich aan het voorbereiden waren voor het cricket toernooi van de volgende dag, tegen 10 er aan begonnen. Iets na 12 hadden we alle scenario’s overlopen en pro’s en con’s op papier staan. Ondergetekende heeft dan nog tot 3 zitten herschrijven. Uiteindelijk toch mijn bed ingekropen, enkele Indsche teamgenoten hebben nog tot 5u30 zitten samenvoegen en structureren. Om 7 opgestaan om te proofreaden. Nog snel enkele foutjes uitgehaald maar laptop toch mee naar de les van 8u genomen. Tot iets voor 9 nog wat heen en weer gemail om te zien of iedereen zich kon vinden in de finale versie. Uiteindelijk om 9u30 een versie kunnen indienen. M&A-project was(en is) ongeveer hetzelfde maar 2 dagen vroeger… En maandagochtend is het weer tijd voor een presentatie. Ik heb het toch iets meer voor het Belgische systeem eigenlijk… Moest een BR’er dit lezen, Time Series van Croux? You aint seen nothing yet”

Bon genoeg geklaagd. Ondertussen ook nog een kort weekendtripje naar Saravanabenagalo en Mysore gemaakt met mijn Italiaanse “brothers from anonther mother” en big Mac. In S. de goedkoopste nacht ooit gehad voor 1€/persoon en het grootste monolytische standbeeld ter wereld(in India?) gezien na 600 en iets trappen te hebben opgelopen op onze blotevoeten. s Avonds een bollywood/toneel/muziek spectakel op het dorpsplein gezien. De volgende ochtend de bus genomen naar Mysore. Snel een hoteletje gevonden en toch besloten een iets of wat verdachte rickshawrit voor 20roepies doorheen de stad te nemen, en idd. 10min. later stonden we al in een wierook/olie winkeltje… Na voor enkele 100roepies te zijn “opgelicht”, i.e. Big Mac vond 200roepies een goede prijs, waarop we later in unanimiteit zijn bargaining rights hebben afgepakt, een Alberto het toch nodig vond nog wat extra te kopen om een beetje te kunnen afbieden en zijn Italiaanse eer te redden. Na nog een bidi-factory en enkele winkeltjes te hebben bezocht was het tijd voor de Ayurvedic massage.

Na een vrij zware bargaining ronde met enkele rickshaw drivers, probeer maar eens te discussieren over 20roepies als u bestemming een luxe resort is, toch op onze bestemming geraakt. Helaas, de enige ruimte die ze nog hadden in hun schema die namiddag was de hoofd, nek, schouders massage. Samen met Alberto toch besloten dat we voor “the real thing” gingen en op zoek gegaan naar een ander resort. Na een kort bezoekje bij de dokter was het dan zover. Op weg naar onze bungalows koste het ons alle moeite van de wereld om niet in de lach te schieten met de “Oohmmm, Oohmmmm, Oohmmmm, …”-muziek die uit de andere bungalows kwam. Verdere verloop was een beetje als volgt: kennismaking met mijn massaursduo, beetje uitleg, omkleden(eerder uitkleden, mijn rondbinddoekje was de term zakdoek niet waardig), gebed, vrij hardhandige hoofdmassage in zittende houding, daarna fullbody thing met veel olie en net iets te harde tafel, stoomcabine voor een kwartiertje en douche om af te sluiten. Vervolgens terug aankleden, watten in mijn oren gepropt gekregen (harde geluiden kunnen verstoren werken na een massage…) en een zakje met 2pilletjes gekregen die ik s avonds moest innemen om alle afvalstoffen uit mijn lichaam te krijgen. Stilletjes dacht ik terug aan de voorbije weken en het besluit genomen dat als toen alle afvalstoffen niet uit mijn lichaam zijn gekomen, 2 pilletjes het nu ook niet echt gingen klaarspelen. Al bij al een toffe ervaring maar ik verkies toch een Turks badhuis boven de Aryuvedic massage.

‘s Avonds na een reunie met de 2 andere Italianen , een nieuw record gevestigd te hebben door met 8 in een rickshaw te kruipen en een dinertje in een zeer degelijk restaurant, de hipste club van Mysore opgezocht. Aangekomen bleek het couplesnight, een snelle poging om 3 koppels te vormen creëerde meer problemen dan oplossingen. Na een telefoontje met de manager “6 white males, blabla, money, blabla” lieten ze ons toch binnen onder de strikte voorwaarde dat we niet op de dansvloer kwamen. De volgende ochtend het paleis bezocht en een busje richting IIMB genomen.

Tijd voor een life-on-campus snapshot, een typische lesdag ziet er een beetje als volgt uit: veel te vroeg opstaan, snelle douche, les, ontbijt zien vast te krijgen, les, beetje computer of “administratief” werk, lunch, dutje, basket/fitness/voetbal/frisbee, douche, gaan uiteten, pintje drinken, K-roof, dutje, repeat. Enige probleem is daar ergens nog wat studeerarbeid zien tussen te krijgen. Wat het uiteten betreft: India rulez zo hard als Erasmus bestemming. Messfood mag dan amper voedsel zijn, voor een 10-20eur is een driegangen menu naar +60eur Europa normen mogelijk. Ik ben vastbesloten om terug te komen als een Bangaloreanfoodie. Voorlopig staat Grasshopper, Via Milano en Olive Beach nog op mijn must-do lijstje. Maar ik hoor iedereen denken:”What about Steak?”. Well, er zijn redelijk wat plaatsen waar steak verkrijgbaar is, maar dan is er “The Only Place”. Een toevluchtsoord voor alle expats en exchange students. De Chateaubriand Supreme is ongeveer het beste stuk vlees dat ik in mijn nog prille bestaan heb mogen aanschouwen (beetje bias wegens gebrek aan degelijk recent vergelijkingsmateriaal is niet uit te sluiten).

Vorig weekend na een diner op het dakterras 13 hoog de kans gehad wat kennis te maken met het leven van de Bangalorean yuppies. Via-via naar een privé-feestje in een appartement in de buitenwijken van Bangalore kunnen gaan waar de Scotch rijkelijk vloeit en de flatscreen TV ongekende proporties benaderd. Enige probleem was vervoer terug zien te krijgen tegen 3u s nachts. Rickshaw nergens te bespeuren en de taxibedrijven waren nu ook niet behulpzaam. Uiteindelijk hebben 2 Indiers ons terugebracht naar IIMB, een 20km durende joyride doorheen Bangalore. Onze chauffeur had vooral interesse in zijn Iphone, ge-pimpte muziekinstallatie of zijn Scotch met ijsblokjes uiteraard. Na een lichte botsing, enkele goede tips en een brunchinvitation later toch veilig aangekomen op de campus. Na zijn businesskaartje te hebben gekregen bleek dat hij de CEO van 1 van Bangalores snelst groeiende IT bedrijven was, beetje spijt dat we de volgende ochtend niet uit ons bed zijn geraakt voor de brunch…

Voor alle dingen die ik vergeten ben zal er zeer binnenkort wel een ramblings 2 komen. To be continued…