Dag iedereen,

Hier is het vervolg van mijn vorige e-mail, het laatste verslag over Rusland, vermits ik er niet in geslaagd ben hier een toeristenvisum te bekomen (ik vlieg de 17de naar Berlijn).

Ik ben van Oelan Oede naar Khabarovsk gereisd met de echte Trans-Siberie Express. Alle treinen hebben in Rusland een nummer - even nummers rijden naar het oosten, oneven naar het westen, en hoe lager het nummer, hoe beter de trein. Sommige treinen hebben ook een naam. Dit was nummer 2, de Rassija (Rusland) van Moskou naar Vladivostok. Alle treinen die ik in Rusland heb genomen heb waren zeer comfortable in vergelijking met de meeste Europese treinen. Van Oelan Oede tot Komsomolsk heb ik 3 nachten achtereen op de trein doorgebracht (met overstap in Khabarovsk), en dat is lang niet zo uitputtend als het klinkt, al ben je achteraf wel blij dat je een warme douche kunt nemen. Er is altijd warm water om thee te maken, en op sommige stations wordt eten en drinken verkocht.

Van Komsomolsk, niet geheel oninteressant maar ook niet echt bijzonder, ben ik per boot over de Amoer naar Nikolaevsk gereisd. Als je vanuit Antwerpen steeds rechtdoor in oostelijke richting zou reizen kom je uiteindelijk ongeveer daar uit. De reis duurde zo`n 12 uur. Het uitzicht is prachtig, af en toe zie je een dorpje met vooral houten huizen, maar verder enkel beboste heuvels die eruit zien alsof er nog nooit een mens geweest is. Tot ongeveer halverwege is er nog een soort weg, maar verder zijn de dorpen enkel bereikbaar per boot in de zomer, en soms in de winter met de auto als het ijs dik genoeg is. In Nikolaevsk aangekomen bleek het enige hotel volzet. Ik had mijn tent bij, en je mag in Rusland overal camperen tenzij er een bord staat dat het niet mag, maar het regende dat het goot en het zou snel donker worden, dus heb ik toch maar gevraagd of er nog een ander hotel was. Toen bleek er even verderop een studentenhome te zijn. Daar mocht ik voor ongeveer 3 Euro 1 nacht blijven. Een oude vrouw bracht me naar een duidelijk bewoonde kamer, legde beddegoed op de zetel en bood me thee en brood aan. Ik dacht dat het haar zitkamer was en ze daarna weg zou gaan, maar toen bleek dat ze zelf op een matras op de grond zou slapen. Als ik een beter mens was had ik haar ongetwijfeld de zetel aangeboden, maar ik had tenslotte betaald en daar kreeg ik geen verdere luxe voor - de keuken (met kakkerlakken) diende ook als badkamer. De volgende morgen (mijn verjaardag) bleek het hotel nog steeds volzet, en het regende ook nog steeds, dus toen besloot ik i.p.v. de morgen daarna om 5 uur de boot naar Komsomolsk te nemen, die avond even voor middernacht naar Khabarovsk te vertrekken. In Nikolaevsk viel trouwens absoluut geen klap te zien of te beleven, hoewel het een eeuw geleden een belangrijke stad was, met Chinese, Japanse en Britse consulaten en een Frans bordeel, maar daar hebben de Bolshevieken in 1920 een einde aan gemaakt door alle Japanners te vermoorden.

In Khabarovsk bleek het enige betaalbare hotel waar plaats vrij was geen warm water te hebben. Ik had op de boot (waarop ik als bij wonder ondanks de oncomfortabele stoelen toch 9 uur geslapen heb) gedacht dat ik voor een keertje wel wat meer wou betalen voor een echt goed hotel, maar dan denk ik toch eerder aan 20 Euro per nacht dan aan 40. Khabarovsk was overigens best een mooie, gezellige stad, en het hotel was behalve de koude douches zeer luxueus voor mijn gewoonte, met een TV met BBC world en een Japanse zender waarop ze Amerikaanse films met ondertitelingen vertoonden (ik heb Confessions of a dangerous mind en Spiderman gezien, en een deel van de openingsceremonie v/d Olympische Spelen op de Russische TV).

Daarna ben ik met de trein terug naar Oelan Oede gereisd, en van daar uit per marshrutka naar Kjachta, een bijzonder gezellig grensstadje met veel mooie houten huizen, dat ooit (voor de trans-siberie spoorlijn voltooid was) een belangrijke plaats aan de theeroute was - de kathedraal, die nu een ruine is, had toen naar verluid zilveren deuren versierd met diamanten.